Μολις πριν απο λιγο κατάφερα να δω τον αγωνια, μιας και εχθες το βραδυ δεν μπορεσα να παω στο γηπεδο. Ηταν μια πολυ ευκολη νικη, απεναντι σε εναν κακιστο αντίπαλο χαμηλου επιπεδου. Χωρις να κανουμε την σπουδαια εμφανιση, καταφεραμε και καναμε νικη με ρεκορ ποντων. Το 113-80 ηρθε φυσιολογικά.Θα ήθελα να σταθώ στην απόδοση του Βασιλειάδη. Ο Κωστας, ειναι μεγαλο ταλέντο, έχει εκπληκτικό σουτ, και οταν αποφασίζει να σηκωθεί από τη γραμμη του τριπόντου, ξέρεις οτι η μπαλα θα καταλήξει στο διχτάκι. Δυστυχως για αυτον, αλλα και για μας, δεν ειναι μαυρος, αμερικανος. Διαφορετικα θα ήταν βασικό και αναντικατάστατο μελος της ομαδας αυτής.
Δυο λογια για τον συμπατριώτη και συγχωριανό μου, Γιώργο Πρίντεζη. Συνεχίζει να βγάζει μάτια, συνεχίζει να δουλευει σκληρά, συνεχίζει να μιλάει μονο μεσα στο γήπεδο. Ο τρόπος δουλειάς του Γιώργου πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους υπόλοιπους νέους (ηλικιακά) παιχτες της ομαδας. Πολλα συγχαρητίρια Γιώργο.
