Θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί μια φιλική αναμέτρηση προπονητικού χαρακρήτρα... Το τελικό 87-52 δεν αντικατοπτρίζει πλήρως την διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, μιας και οι Ερυθρόλευκοι έδειχναν να μην εχουν ορεξη για μπασκετ κατα διαστήματα... Λογικό άλλωστε.. ο αγώνας είχε κριθεί πριν καν ξεκινήσει... Απο την άλλη πλευρά, η ομάδα του Ζούρου, του Αργυρόπουλου, του Αποστολίδη και του Σκλάβου δεν μπορουσε σε καμια περίπτωση να κοιταξει στα μάτια τον Θρύλο.MVP ήταν ο Μπουρούσης. Σκόραρε, μάζεψε ριμπάουντς, ενώ είχε και την φάση του αγώνα που πήρε τη μπάλα από το κέντρο, την κατεβασε μονος του και κάρφωσε με μανια στο αντίπαλο καλάθι κερδίζοντας παράλληλα και το φάουλ. Φάση βγαλμένη από το NBA.
Θα σταθώ στον κόσμο. Ελάχιστος, αν σκεφτει κανεις οτι μετα τη λήξη του ντέρμπι με το βάζελο, θα μπορούσαν να πανε απ' ευθείας στο πάρτι του ΣΕΦ... ο λιγοστός αυτος κοσμος (υπολογίζω γύρω στις 2-2.5 χιλιάδες) δεν σταμάτησε ουτε μισο λεπτό να βρίζει - δικαιως - τον άνθρωπο που μας στέρησε τη χαρά του περσινο πρωταθλήματος. Μιλάω για τον διαιτητη Πιλοϊδη με το περίφημο non-call του Διαμαντιδη πανω στον Πεν στον τρίτο τελικό με τον παο στο οακα. Ακουσε διαφορα για την οικογένεια του, ενώ ενας φιλαθλος σχεδον σε ολο το δευτερο ημίχρονο του ζητούσε επίμονα να του δειξει το βιβλιάριο καταθέσεων με τα χρήματα που υποτίθεται οτι του έδωσαν οι Φαρμακοτρίφτες του βάζελου ως ανταμοιβή για τον περσινο τιτλο που τους χάρισε ο διεθνής - μη χέσω - ρεφερι...
Ο Τσακαλίδης στο 5, ο Βασιλειάδης στο "4" (εχει ξαναπαιξει για λιγο διαστημα με τη Μπολόνια εντός), ο Ματσας στο "3", ο Ρόνι στο "2" και στον άσσο ο μόνος μη τραυματίας Γκρήρ. Μια πεντάδα που θα μπορούσε άνετα να κερδίσει αγώνες στην Α1... Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις...
